Passion VS Commitment

หลายคนถามรดาว่า เค้าอยากมี passion ต้องทำยังไง

รดาถามกลับไปว่าอะไรคือ passion ของเค้า เค้าตอบไม่ได้ เค้าบอกรู้สึกตัวเองทำอะไรเดิม ๆ ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร เลยรู้สึกว่าอยากมี passion

รดาถามต่อว่า มี passion แล้วไง เค้าบอกว่าก็คงดี

รดาถามว่าดียังไง

เค้าบอกชีวิตก็คงมีอะไร

ถามวนไปวนมา ก็ไม่ได้คำตอบอะไรออกมา

รดาเลยบอกเค้าไปว่า passion สำหรับรดา มันไม่สำคัญอะไรเลย มันเป็นแค่คำหรู ๆ ดูดี ที่คนบอกว่ามีแล้วดี มันอาจจะดี รดาไม่เถียง

ถ้ามี passion แล้วไง มันแค่ภาพในหัว สิ่งที่เราคิด

โดยปราศจากความมุ่งมั่นที่จะทำมันให้สำเร็จ passion ก็ไม่มีความหมาย เพราะ ไม่ได้ถูกทำให้เป็นจริง

เมื่อ 5 ปีที่แล้วรดาเคยได้มีโอกาสทำตาม passion ที่รดามี นั่นคือ การเป็นครู

รดาเป็นครูจิตอาสาสอนภาษาอังกฤษเด็กอนุบาลที่โณงเรียนในต่างจังหวัด

ไปวันแรกตื่นเต้นมาก มี passion ไปเต็มกระบุงเลย

พอไปเจอห้องเรียน จับอะไรก็เป็นฝุ่นเครอะไปหมด มีหมานอน นกบิน ขี้นกเกรื้อนไปหมด พื้นก็มีแต่ฝุ่น เด็ก ๆ ก็มอมแมมมาก กลิ่นตลบอบอวลเลยทีเดียว ครูประจำชั้นก็ปล่อยเราสอน แล้วหายตัวไปเลย ไม่มาช่วย เหนื่อยมาก Climax คือ ห้องน้ำ มีทุกสารสัตว์เลย ไม่กล้าเข้า อดทนไว้ทั้งวัน

จากยั้นที่สอนอยู่ 1 ปีครึ่ง ก็นึกย้อนว่า ถ้าเรามี passion อย่างเดียว วันเดียวก็คงเกินพอ

หลังจากนั้นมันคือ ความมุ่งมั่น ความอดทน ความพยายามให้เป้าหมายที่เราตั้งใจทำไว้สำเร็จ ใช่ค่ะ ‘เป้าหมาย’

เป้าหมาย คือตัวกำหนดผลลัพธ์ที่เราต้องการ เป้าหมายกระตุ้นให้เราทำทุกอย่างเพื่อให้ประสบความสำเร็จ มีเป้าหมายเพื่อไม่ให้เรามีข้ออ้าง มีเป้าหมายเพิ่อให้เราเดินไปยังเป้าหมายอย่างชัดเจน

เพราะฉะนั้น passion ที่ปราศจาก commitment ก็เสียเปล่า

มี passion และมี commitment ด้วย สำเร็จทุกอย่างแน่นอน

รดา

๑๑ มค ๒๕๖๔

๒๐.๒๖